Road trip first 8 days
Door: Erik Snijder
Blijf op de hoogte en volg Erik
21 December 2015 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth
Road Trip Dag 1: the beginning 24-11-2015
Vandaag, dinsdag 24 november is het zover. Onze roadtrip ging van start. Na afscheid genomen te hebben van onze vrienden vertrokken Ivo, Erik Paul en ik, in een volgepakte auto, een Datsun, naar onze eerste bestemming: Bloemfontein. Na een moeilijke start, Paul was zijn telefoon kwijt, Erik was zijn slaapzak vergeten en we moesten in de ochtend onze spullen ergens zien onder te brengen. Daarnaast was het ene heel gedoe om de auto mee te krijgen van het vliegveld.
Uiteindelijk, om 12.48 vertrokken we toch nog. Het vooruitzicht, 7 uur in een volgepakte auto was niet de beste gedachte maar we maakten het er het beste van. Op naar Bloemfontein. Onderweg zagen Paul en ik een kleine tornado van waarschijnlijk nog geen anderhalve meter hoog maar goed, een tornado is een tornado.
Rond 20.15 kwamen aan bij onze accommodatie El shaddai, Bloemfontein. Het s een mooie omgeving met veel groen en natuur. Als accommodatie hadden we een klein huis, verassend veel voor de prijs van 150 Rand per nacht. We hadden een kleine woonkamer, keuken, douche en toilet en 2 verschillende slaapkamers met allen een apart bed. Wat het helaas niet had was een bar. Dus gingen Ivo en Erik op een missie om waarbij falen geen optie was: bier bemachtigen en leven zien terug te komen (optioneel zolang het bier maar bij ons kwam) en de auto niet beschadigen. Alle doelstellingen werden gehaald. Dus we hadden en onbeschadigde auto, levende reisgenoten en het belangrijkste van alles, heerlijk koud bier. En ze kwamen ook nog terug met een verhaal:
Het was 24 november en al donker. 2 onschuldige jongen van 20 en 23 gingen bier halen. De 2 andere reisgenoten drukten hun nog op het hart op de weg te blijven en op te passen voor de grote boze wolf. Dit beloofden ze plechtig. Eenmaal aangekomen in Bloemfontein was de SPAR al gesloten. De 2 onschuldige jongens gingen naar en bar waar ze om bier vroegen waar ze direct de deur werden gewezen. Bij de 2e bar spraken ze en barman met dezelfde vraag. De barman deelde mee dat het illegaal was om di te doen. De 2 jongens boden hun excuses aan en vertelden dat ze dit niet wisten. Hierop antwoorde de barman: lijk ik op iemand die zich aan de wet houdt? Als jullie een biertje voor mij betalen vind ik het prima. En dus kwamen er geen 2 jongens terug maar 2 mannen, met een onbeschadigde auto en 3 bier per persoon. Het eten was al bijna klaar toen ze terug kwamen. Na het eten werd er nog wat gerelaxt en gingen we naar bed.
Road Trip Dag 2: Lesotho 25-11-2015
Vandaag zouden we om 09.00 opstaan en rond 10.00 vertrekken richting Lesotho. Om 09.30 werden Paul en ik wakker. Het bleek dat de wekker van Paul niet af was gegaan. Dit was het eerste teken dat de Fransman voor problemen zou zorgen maar dit negeerden we helaas…
Had ik al verteld dat Paul zijn paspoort niet mee had genomen omdat hij bang was dat hij het kwijt zou raken? Een slim plan, afgezien van het feit dat we twee onafhankelijke staten/landen gingen bezoeken. Dit deelde Paul ons mee tijdens de autorit naar Lesotho, we waren al onderweg dus reden me waar gewoon door, in de veronderstelling dat we niet naar binnen zouden mogen.
Eenmaal bij de grens hadden we natuurlijk problemen vanwege Paul die nog wel een kopie had, maar vrouwe Fortuna was ons goed gezind en we mochten naar binnen. In veel actiefilms krijg je de zin te horen: to get in is not the problem, the problem is to get out. Blijkbaar berust dit op de waarheid.
Er werd ons verteld dat er een Franse ambassade in Lesotho was waar we voor Paul een tijdelijk paspoort aan te vragen zodat we zonder problemen het land uit konden. We kregen de stempel die we nodig hadden (dachten we) en gingen het land in. We gingen op zoek naar de ambassade maar we kwamen uit bij de toeristen informatie waar we de weg vroegen. Daarna vroegen we dingen die we konden doen in Lesotho, blijkbaar is ons Engels niet zo goed als we dachten want ze keken ons aan alsof we vroegen waar we ons beroep, kannibalisme, konden uitoefenen. Blijkbaar moet je langer dan 1 dag in Lesotho verblijven om hier iets te kunnen doen. Wisten wij veel. Dus dan maar naar de Franse ambassade wat meer een consulaat was maar beter dan niks.
Eenmaal daar aangekomen legde Paul het probleem uit met de smoes dat zijn paspoort was gestolen. Na wat Frans gebrabbel bleek Paul zijn probleem serieuzer dan gedacht. Daarnaast werd ons medegedeeld dat wij ook illegaal waren. We hadden dus het stempel om Zuid-Afrika uit te gaan maar niet het stempel om Lesotho in te komen. Bij de grens werd er alleen gevraag heb je een stempel, die dachten we dus te hebben maar we hadden alleen een stempel het land te verlaten, niet om het land in te komen. Officieel waren we dus nergens.
Nadat dit duidelijk was geworden besloten we dat we zo snel mogelijk dit land moesten verlaten. Dus wat we hebben gezien in Lesotho: de Franse ambassade dat een consulaat was, het toeristeninformatiecentrum en de straten van de hoofdstad.
Eenmaal bij de grens werd gevraagd naar onze paspoorten. Deze lieten we braaf zien en natuurlijk kregen we te horen dat we problemen hadden. Ivo, Erik en ik konden, gelukkig, ons stempel krijgen dat we in Lesotho waren en daarna de stempel dat we mochten vertrekken. Paul was een ander verhaal. Hij had dus geen geldig identiteitsbewijs en was dus illegaal. De mensen bij de grens vroegen toestemming aan ons of het oké was om Paul te arresteren, hem voor 1 nacht in de cel te houden, hem daarna naar de magistraat te brengen waar hij 2500 Loti betalen. Gelijk aan 2500R. We vroegen of we niet iets anders konden regelen. De man zei om iets te bereiken moesten we met zijn supervisor praten om dat hij er “wat dorstig uitzag”. We besloten dat Erik dit het beste kon doen omdat hij het beste Engels sprak. Dus Erik met de supervisor en de agent praten en de man 600R gegeven te hebben zodat hij “een drankje kon kopen” konden we doorgaan. Paul had zijn visa niet uitgeprint waardoor het nog de vraag was of hij Zuid-Afrika nog wel in mocht maar dit liep gelukkig goed af. Om te vieren dat gingen we uit eten en genoten we van een welverdiend biertje.
Road Trip Dag 3: Op naar Swaziland 26-11-2015
We hadden het plan vroeg te vertrekken omdat we een 9 uur durende reis voor de boeg hadden. Het plan was om vroeg naar bed te gaan. In plannen zijn we goed, de uitvoering liet wat te wensen over en om 01.00 vonden we het tijd om te slapen.
Om 08.25 ging de wekker en na een ontbijt pakten we alles in. De streeftijd om te vertrekken was 9 uur en de vertrektijd was 10.30. We gingen eerst naar Nelspruit ten noorden van Swaziland om Paul af te zetten omdat hij niet naar binnen kon wat zo’n 5 uur om is maar goed. Onderweg werden we aangehouden omdat we de speedlimit hadden overschreden. Dit deden we allemaal maar degene die gepakt werd was, je raad het al, Paul. Het zat hem niet mee. Na de agent 500R te hebben betaald voor de boete, wat eigenlijk gewoon omkoping was, mochten we verder. We worden goed in het omkopen van ambtenaren!
Na een tijdje gereden te hebben was het al donker en we hadden Paul zijn bestemming nog niet eens bereikt, laat staan Swaziland. Daarbovenop zagen we een aantal bliksemschichten en een storm aankomen. Om niet in het donker en in de storm te reizen besloten we om ook in Nelspruit te overnachten.
De Backpacker was een leuke, het had een pooltafel, een chill lounge onder het dak en een verschillende chill plekken onder de open lucht. Na een aantal uren, praten met vreemden en wat potjes pool besloot ik naar bed te gaan. Rond 00.00 brak de storm los, achteraf hadden we het dus gewoon kunnen halen.
Road Trip Dag 4: Eindelijk Swaziland 27-11-2015
Vandaag ging de wekker om 08.15 en omdat we zulke goede mensen in op tijd vertrekken zijn besloten we onszelf nog een half uurtje slaap te geven. Daarna een ontbijtje, pakten we de auto in en vertrokken we naar Swaziland. Uit het niks wilde Paul ineens niet meer in Nelspruit blijven, wat hij zelf eerst wilde, dus hadden we voor niks een dag verspild en een boete van 500R gekregen. Dus onderweg zetten we Paul af bij Badplaas. Vlak daarvoor gingen we tanken bij een tankstation dat bij een natuurreservaat was aangesloten. Ze hadden een aantal dieren waaronder mooie vogels, raar uitziende apen en 2 tijgers.
Uiteindelijk in Swaziland aangekomen was het even zoeken naar de backpackers maar we hadden het gevonden. Het lag op de voet van ene berg en het zag er heel mooi uit. Het had een mix van een tropisch regenwoud en oud Aziatisch dorpje, heel mooi. Die avond genoten we van wat biertjes en gingen we rond 01.30-02.00 naar bed.
Road Trip Dag 5: Genieten in Swaziland 28-11-2015
Rond 10.30 gingen we uit bed en maakten we ontbijt. Daarna maakte we ons klaar voor de hike die ons naar de top van de berg leidde waarvan de voet bij de backpackers begon. Mijn ego is hier zwaar door gekrompen want mijn conditie is hard achteruit gegaan. Na 1 uur en 15 minuten waren we boven. Het was een mooie hike en we hadden al het alcohol uit ons systeem gezweet. Onderweg kwamen we voor het eerst op onze trip Nederlanders tegen. Het was toch wat raar om weer met meerdere mensen in het Nederlands te praten.
Nadat we weer beneden waren rusten we wat uit en was het tijd voor de 2e activiteit van de dag: quad biking. We hadden ongeveer 1,5 uur quad gereden, langs voetbalvelden, door een dorpje, langs een stal en het leukste gedeelte door een bos met steile afdalingen, scherpe bochten veel modder en stof. Het was super leuk om te doen.
Rond 21.00 uur, toen Ivo en Erik al half aan het slapen waren zochten we iets om te doen. We besloten om uit te gaan. Erik vroeg waar we konden stappen, toevallig was 1 van de mensen die daar werkte, Pumi genaamd, bijna klaar met zijn shift en was van plan te stappen. Hij bood aan om ons mee te nemen, van dit aanbod maakten we dankbaar gebruik.
We gingen naar Manzini, een stadje 20 minuten verderop. Daar aangekomen bleek het een bar te zijn waar je ook buiten kon zitten wat vooral een chill plek was. Daar waren we dan ook te vinden met halve liters van ongeveer €1, -. Daarnaast nog wat gesproken met locals en voordat we het wisten was het alweer 00.15. Een vriendin van Pumi bracht ons naar huis en rond 01.00 lagen we weer in bed.
Road Trip Dag 6: Krugerpark 29-11-2015
Om half 9 ging de wekker. We wilden vroeg vertrekken omdat we Paul moesten halen en naar Krugerpark gingen. Doordat er geen gas was in onze backpackers liep dit plan vertraging op omdat we zo geen ontbijt konden maken. Bij de grens kreeg Erik te horen dat zijn visa niet goed leesbaar meer was. We waren bang dat we hier weer gezeur mee zouden krijgen maar gelukkig mochten we gewoon het land in.
Eenmaal bij Paul aangekomen pakten we vlug zijn spullen in en reden we door naar Krugerpark waar we rond 19.30 aankwamen bij ons kamp Skukuza. In de schemer zetten we onze tenten op en straten we de braai. Gelukkig mochten we van een Zuid-Afrikaanse familie wat lichten lenen zodat we niet in het donker hoefde te eten. Na het eten zaten we bij het na smeulende vuur waar af en toe een houtblok op werd gegooid. Op een gegeven moment hoorden we wat geritsel uit de bosjes (achter het hek waar het park was) en zagen we een hyena rondlopen. Dus wij als kleine kinderen hier de hele tijd naar meer hyena’s zoeken. Tijdens het zoeken kwamen onze buren aan. 2 Zuid-Afrikaanse jongens Collin van 17 en Iain van 20. Zij hadden een sterkere zaklamp waarmee we meer konden zien. De Hyena’s waren op zo’n 2 meter afstand! Nadat we de hyena’s niet meer konden zien besloten we s’ nachts de camping te verkennen. Dit eindigde bij een uitzicht op de rivier waar we krokodillen zagen zwemmen. Daarna vonden we het weer tijd om naar bed te gaan dus gingen we terug naar onze tent.
Road Trip Dag 7: Een dagje dieren spotten 30-11-2015
Na een wat onrustige nacht, we hebben geen matrassen om op te slapen in onze tent, ging de wekker om 08.00 en rond 09.45 zaten we in de auto. Het weer was lekker warm in de ochtend maar naarmate het middaguur naderde werd het steeds warmer. In de brandende zon zagen we springbokken, herten, olifanten, nijlpaarden, Buffalo ‘s, giraffes, chimpansees, neushoorns, wilderbeasts en een baobab boom. Dit schijnt een beroemde boom te zijn. Het was zoals k me een boom voorstel: groen en groot maar Paul wilde die graag zien dus waarom niet. 7 uur en 1 kwartier later kwamen we bij ons 2e kamp aan (Satara).
Om 20.00 hadden we een nacht safari geboekt tot 22.00. Onder een stralende sterrenhemel verlieten we Satara. Het eerste noemenswaardige dier wat we tegenkwamen was een leeuw en een leeuwin. De leeuw kwam op mij zeer krachtig en majestueus over. Daarnaast zagen we nog een olifant met “een 5e been” een stekelvarken, een nijlpaard die over land liep die tijdens de dag alleen maar in het water vertoeft, een slang en een blak back jackal. Helaas geen luipaard. Na de nachtsafari ging ik vroeg slapen omdat ik de volgende dag vroeg op wilde staan om alsnog een luipaard te kunnen zien.
Road Trip Dag 8: Gods Window 01-12-2015
Om 04.45 werd ik wakker en om 05.00 zat ik in de auto. Opzoek naar de luipaard. Ik had gehoopt dat 3 uur genoeg was om de luipaard te spotten. Ik dacht ook dat ik genoeg benzine had maar dit bleek niet zo te zijn. Ik reed 30 kilometer lang tussen de 20-25 kilometer per uur in de 4e versnelling en bij bergaf zette ik de motor uit. Wist niet zeker of dit extra benzine koste of niet maar om zo’n 500 meter zonder motor vooruit te komen is best leuk om mee te maken. Toen ik volgens de auto nog maar zo’n 15 kilometer kon rijden schakelde dat mechanisme (hoeveel km je kunt rijden) ook uit wat geen goed teken is. Ik had niet verwacht dat ik het zou halen maar het lukte met toch nog om Satara weer te halen. Ik gooide gelijk de auto vol, ter indicatie hoe leeg de tank was: een meer dan halflege tank kost zo’n 236 Rand en ik moest 400 Rand aftikken om de auto helemaal vol te gooien. Helaas nog steeds geen luipaard gesport. Bij de anderen aangekomen braken we de boel af en reden we voor de laatste keer door Kruger. Maar ook toen is er geen luipaard gespot.
Eenmaal aangekomen bij Graskop gingen we eerst kijken bij de viewpoint waaronder Gods Window. De foto’s zijn mooier dan hoe het er eigenlijk uitzag maar goed, het was toch mooi om te zien. Daarna gingen we naar onze backpackers om een verfrissende duik te nemen in het zwembad daar die er was volgens de Lonely Planet was. Maar helaas was die er niet. Dus vroegen we naar een plek waar we konden zwemmen. We werden doorverwezen naar Lisbon Falls. Dit waren allemaal poelen die met elkaar in verbinding stonden door middel van een rivier met uiteindelijk een waterval. Na heerlijk te zijn afgekoeld gingen we terug naar onze backpackers er een braai te houden. In ieder geval Paul en Ivo deden een poging. Laten we het erop houden dat houtskool als bijsmaak niet mijn favoriet is, maar goed ieder heet zo zijn eigen favoriet. Hierna relaxten we nog wat en gingen we naar bed.
Vandaag, dinsdag 24 november is het zover. Onze roadtrip ging van start. Na afscheid genomen te hebben van onze vrienden vertrokken Ivo, Erik Paul en ik, in een volgepakte auto, een Datsun, naar onze eerste bestemming: Bloemfontein. Na een moeilijke start, Paul was zijn telefoon kwijt, Erik was zijn slaapzak vergeten en we moesten in de ochtend onze spullen ergens zien onder te brengen. Daarnaast was het ene heel gedoe om de auto mee te krijgen van het vliegveld.
Uiteindelijk, om 12.48 vertrokken we toch nog. Het vooruitzicht, 7 uur in een volgepakte auto was niet de beste gedachte maar we maakten het er het beste van. Op naar Bloemfontein. Onderweg zagen Paul en ik een kleine tornado van waarschijnlijk nog geen anderhalve meter hoog maar goed, een tornado is een tornado.
Rond 20.15 kwamen aan bij onze accommodatie El shaddai, Bloemfontein. Het s een mooie omgeving met veel groen en natuur. Als accommodatie hadden we een klein huis, verassend veel voor de prijs van 150 Rand per nacht. We hadden een kleine woonkamer, keuken, douche en toilet en 2 verschillende slaapkamers met allen een apart bed. Wat het helaas niet had was een bar. Dus gingen Ivo en Erik op een missie om waarbij falen geen optie was: bier bemachtigen en leven zien terug te komen (optioneel zolang het bier maar bij ons kwam) en de auto niet beschadigen. Alle doelstellingen werden gehaald. Dus we hadden en onbeschadigde auto, levende reisgenoten en het belangrijkste van alles, heerlijk koud bier. En ze kwamen ook nog terug met een verhaal:
Het was 24 november en al donker. 2 onschuldige jongen van 20 en 23 gingen bier halen. De 2 andere reisgenoten drukten hun nog op het hart op de weg te blijven en op te passen voor de grote boze wolf. Dit beloofden ze plechtig. Eenmaal aangekomen in Bloemfontein was de SPAR al gesloten. De 2 onschuldige jongens gingen naar en bar waar ze om bier vroegen waar ze direct de deur werden gewezen. Bij de 2e bar spraken ze en barman met dezelfde vraag. De barman deelde mee dat het illegaal was om di te doen. De 2 jongens boden hun excuses aan en vertelden dat ze dit niet wisten. Hierop antwoorde de barman: lijk ik op iemand die zich aan de wet houdt? Als jullie een biertje voor mij betalen vind ik het prima. En dus kwamen er geen 2 jongens terug maar 2 mannen, met een onbeschadigde auto en 3 bier per persoon. Het eten was al bijna klaar toen ze terug kwamen. Na het eten werd er nog wat gerelaxt en gingen we naar bed.
Road Trip Dag 2: Lesotho 25-11-2015
Vandaag zouden we om 09.00 opstaan en rond 10.00 vertrekken richting Lesotho. Om 09.30 werden Paul en ik wakker. Het bleek dat de wekker van Paul niet af was gegaan. Dit was het eerste teken dat de Fransman voor problemen zou zorgen maar dit negeerden we helaas…
Had ik al verteld dat Paul zijn paspoort niet mee had genomen omdat hij bang was dat hij het kwijt zou raken? Een slim plan, afgezien van het feit dat we twee onafhankelijke staten/landen gingen bezoeken. Dit deelde Paul ons mee tijdens de autorit naar Lesotho, we waren al onderweg dus reden me waar gewoon door, in de veronderstelling dat we niet naar binnen zouden mogen.
Eenmaal bij de grens hadden we natuurlijk problemen vanwege Paul die nog wel een kopie had, maar vrouwe Fortuna was ons goed gezind en we mochten naar binnen. In veel actiefilms krijg je de zin te horen: to get in is not the problem, the problem is to get out. Blijkbaar berust dit op de waarheid.
Er werd ons verteld dat er een Franse ambassade in Lesotho was waar we voor Paul een tijdelijk paspoort aan te vragen zodat we zonder problemen het land uit konden. We kregen de stempel die we nodig hadden (dachten we) en gingen het land in. We gingen op zoek naar de ambassade maar we kwamen uit bij de toeristen informatie waar we de weg vroegen. Daarna vroegen we dingen die we konden doen in Lesotho, blijkbaar is ons Engels niet zo goed als we dachten want ze keken ons aan alsof we vroegen waar we ons beroep, kannibalisme, konden uitoefenen. Blijkbaar moet je langer dan 1 dag in Lesotho verblijven om hier iets te kunnen doen. Wisten wij veel. Dus dan maar naar de Franse ambassade wat meer een consulaat was maar beter dan niks.
Eenmaal daar aangekomen legde Paul het probleem uit met de smoes dat zijn paspoort was gestolen. Na wat Frans gebrabbel bleek Paul zijn probleem serieuzer dan gedacht. Daarnaast werd ons medegedeeld dat wij ook illegaal waren. We hadden dus het stempel om Zuid-Afrika uit te gaan maar niet het stempel om Lesotho in te komen. Bij de grens werd er alleen gevraag heb je een stempel, die dachten we dus te hebben maar we hadden alleen een stempel het land te verlaten, niet om het land in te komen. Officieel waren we dus nergens.
Nadat dit duidelijk was geworden besloten we dat we zo snel mogelijk dit land moesten verlaten. Dus wat we hebben gezien in Lesotho: de Franse ambassade dat een consulaat was, het toeristeninformatiecentrum en de straten van de hoofdstad.
Eenmaal bij de grens werd gevraagd naar onze paspoorten. Deze lieten we braaf zien en natuurlijk kregen we te horen dat we problemen hadden. Ivo, Erik en ik konden, gelukkig, ons stempel krijgen dat we in Lesotho waren en daarna de stempel dat we mochten vertrekken. Paul was een ander verhaal. Hij had dus geen geldig identiteitsbewijs en was dus illegaal. De mensen bij de grens vroegen toestemming aan ons of het oké was om Paul te arresteren, hem voor 1 nacht in de cel te houden, hem daarna naar de magistraat te brengen waar hij 2500 Loti betalen. Gelijk aan 2500R. We vroegen of we niet iets anders konden regelen. De man zei om iets te bereiken moesten we met zijn supervisor praten om dat hij er “wat dorstig uitzag”. We besloten dat Erik dit het beste kon doen omdat hij het beste Engels sprak. Dus Erik met de supervisor en de agent praten en de man 600R gegeven te hebben zodat hij “een drankje kon kopen” konden we doorgaan. Paul had zijn visa niet uitgeprint waardoor het nog de vraag was of hij Zuid-Afrika nog wel in mocht maar dit liep gelukkig goed af. Om te vieren dat gingen we uit eten en genoten we van een welverdiend biertje.
Road Trip Dag 3: Op naar Swaziland 26-11-2015
We hadden het plan vroeg te vertrekken omdat we een 9 uur durende reis voor de boeg hadden. Het plan was om vroeg naar bed te gaan. In plannen zijn we goed, de uitvoering liet wat te wensen over en om 01.00 vonden we het tijd om te slapen.
Om 08.25 ging de wekker en na een ontbijt pakten we alles in. De streeftijd om te vertrekken was 9 uur en de vertrektijd was 10.30. We gingen eerst naar Nelspruit ten noorden van Swaziland om Paul af te zetten omdat hij niet naar binnen kon wat zo’n 5 uur om is maar goed. Onderweg werden we aangehouden omdat we de speedlimit hadden overschreden. Dit deden we allemaal maar degene die gepakt werd was, je raad het al, Paul. Het zat hem niet mee. Na de agent 500R te hebben betaald voor de boete, wat eigenlijk gewoon omkoping was, mochten we verder. We worden goed in het omkopen van ambtenaren!
Na een tijdje gereden te hebben was het al donker en we hadden Paul zijn bestemming nog niet eens bereikt, laat staan Swaziland. Daarbovenop zagen we een aantal bliksemschichten en een storm aankomen. Om niet in het donker en in de storm te reizen besloten we om ook in Nelspruit te overnachten.
De Backpacker was een leuke, het had een pooltafel, een chill lounge onder het dak en een verschillende chill plekken onder de open lucht. Na een aantal uren, praten met vreemden en wat potjes pool besloot ik naar bed te gaan. Rond 00.00 brak de storm los, achteraf hadden we het dus gewoon kunnen halen.
Road Trip Dag 4: Eindelijk Swaziland 27-11-2015
Vandaag ging de wekker om 08.15 en omdat we zulke goede mensen in op tijd vertrekken zijn besloten we onszelf nog een half uurtje slaap te geven. Daarna een ontbijtje, pakten we de auto in en vertrokken we naar Swaziland. Uit het niks wilde Paul ineens niet meer in Nelspruit blijven, wat hij zelf eerst wilde, dus hadden we voor niks een dag verspild en een boete van 500R gekregen. Dus onderweg zetten we Paul af bij Badplaas. Vlak daarvoor gingen we tanken bij een tankstation dat bij een natuurreservaat was aangesloten. Ze hadden een aantal dieren waaronder mooie vogels, raar uitziende apen en 2 tijgers.
Uiteindelijk in Swaziland aangekomen was het even zoeken naar de backpackers maar we hadden het gevonden. Het lag op de voet van ene berg en het zag er heel mooi uit. Het had een mix van een tropisch regenwoud en oud Aziatisch dorpje, heel mooi. Die avond genoten we van wat biertjes en gingen we rond 01.30-02.00 naar bed.
Road Trip Dag 5: Genieten in Swaziland 28-11-2015
Rond 10.30 gingen we uit bed en maakten we ontbijt. Daarna maakte we ons klaar voor de hike die ons naar de top van de berg leidde waarvan de voet bij de backpackers begon. Mijn ego is hier zwaar door gekrompen want mijn conditie is hard achteruit gegaan. Na 1 uur en 15 minuten waren we boven. Het was een mooie hike en we hadden al het alcohol uit ons systeem gezweet. Onderweg kwamen we voor het eerst op onze trip Nederlanders tegen. Het was toch wat raar om weer met meerdere mensen in het Nederlands te praten.
Nadat we weer beneden waren rusten we wat uit en was het tijd voor de 2e activiteit van de dag: quad biking. We hadden ongeveer 1,5 uur quad gereden, langs voetbalvelden, door een dorpje, langs een stal en het leukste gedeelte door een bos met steile afdalingen, scherpe bochten veel modder en stof. Het was super leuk om te doen.
Rond 21.00 uur, toen Ivo en Erik al half aan het slapen waren zochten we iets om te doen. We besloten om uit te gaan. Erik vroeg waar we konden stappen, toevallig was 1 van de mensen die daar werkte, Pumi genaamd, bijna klaar met zijn shift en was van plan te stappen. Hij bood aan om ons mee te nemen, van dit aanbod maakten we dankbaar gebruik.
We gingen naar Manzini, een stadje 20 minuten verderop. Daar aangekomen bleek het een bar te zijn waar je ook buiten kon zitten wat vooral een chill plek was. Daar waren we dan ook te vinden met halve liters van ongeveer €1, -. Daarnaast nog wat gesproken met locals en voordat we het wisten was het alweer 00.15. Een vriendin van Pumi bracht ons naar huis en rond 01.00 lagen we weer in bed.
Road Trip Dag 6: Krugerpark 29-11-2015
Om half 9 ging de wekker. We wilden vroeg vertrekken omdat we Paul moesten halen en naar Krugerpark gingen. Doordat er geen gas was in onze backpackers liep dit plan vertraging op omdat we zo geen ontbijt konden maken. Bij de grens kreeg Erik te horen dat zijn visa niet goed leesbaar meer was. We waren bang dat we hier weer gezeur mee zouden krijgen maar gelukkig mochten we gewoon het land in.
Eenmaal bij Paul aangekomen pakten we vlug zijn spullen in en reden we door naar Krugerpark waar we rond 19.30 aankwamen bij ons kamp Skukuza. In de schemer zetten we onze tenten op en straten we de braai. Gelukkig mochten we van een Zuid-Afrikaanse familie wat lichten lenen zodat we niet in het donker hoefde te eten. Na het eten zaten we bij het na smeulende vuur waar af en toe een houtblok op werd gegooid. Op een gegeven moment hoorden we wat geritsel uit de bosjes (achter het hek waar het park was) en zagen we een hyena rondlopen. Dus wij als kleine kinderen hier de hele tijd naar meer hyena’s zoeken. Tijdens het zoeken kwamen onze buren aan. 2 Zuid-Afrikaanse jongens Collin van 17 en Iain van 20. Zij hadden een sterkere zaklamp waarmee we meer konden zien. De Hyena’s waren op zo’n 2 meter afstand! Nadat we de hyena’s niet meer konden zien besloten we s’ nachts de camping te verkennen. Dit eindigde bij een uitzicht op de rivier waar we krokodillen zagen zwemmen. Daarna vonden we het weer tijd om naar bed te gaan dus gingen we terug naar onze tent.
Road Trip Dag 7: Een dagje dieren spotten 30-11-2015
Na een wat onrustige nacht, we hebben geen matrassen om op te slapen in onze tent, ging de wekker om 08.00 en rond 09.45 zaten we in de auto. Het weer was lekker warm in de ochtend maar naarmate het middaguur naderde werd het steeds warmer. In de brandende zon zagen we springbokken, herten, olifanten, nijlpaarden, Buffalo ‘s, giraffes, chimpansees, neushoorns, wilderbeasts en een baobab boom. Dit schijnt een beroemde boom te zijn. Het was zoals k me een boom voorstel: groen en groot maar Paul wilde die graag zien dus waarom niet. 7 uur en 1 kwartier later kwamen we bij ons 2e kamp aan (Satara).
Om 20.00 hadden we een nacht safari geboekt tot 22.00. Onder een stralende sterrenhemel verlieten we Satara. Het eerste noemenswaardige dier wat we tegenkwamen was een leeuw en een leeuwin. De leeuw kwam op mij zeer krachtig en majestueus over. Daarnaast zagen we nog een olifant met “een 5e been” een stekelvarken, een nijlpaard die over land liep die tijdens de dag alleen maar in het water vertoeft, een slang en een blak back jackal. Helaas geen luipaard. Na de nachtsafari ging ik vroeg slapen omdat ik de volgende dag vroeg op wilde staan om alsnog een luipaard te kunnen zien.
Road Trip Dag 8: Gods Window 01-12-2015
Om 04.45 werd ik wakker en om 05.00 zat ik in de auto. Opzoek naar de luipaard. Ik had gehoopt dat 3 uur genoeg was om de luipaard te spotten. Ik dacht ook dat ik genoeg benzine had maar dit bleek niet zo te zijn. Ik reed 30 kilometer lang tussen de 20-25 kilometer per uur in de 4e versnelling en bij bergaf zette ik de motor uit. Wist niet zeker of dit extra benzine koste of niet maar om zo’n 500 meter zonder motor vooruit te komen is best leuk om mee te maken. Toen ik volgens de auto nog maar zo’n 15 kilometer kon rijden schakelde dat mechanisme (hoeveel km je kunt rijden) ook uit wat geen goed teken is. Ik had niet verwacht dat ik het zou halen maar het lukte met toch nog om Satara weer te halen. Ik gooide gelijk de auto vol, ter indicatie hoe leeg de tank was: een meer dan halflege tank kost zo’n 236 Rand en ik moest 400 Rand aftikken om de auto helemaal vol te gooien. Helaas nog steeds geen luipaard gesport. Bij de anderen aangekomen braken we de boel af en reden we voor de laatste keer door Kruger. Maar ook toen is er geen luipaard gespot.
Eenmaal aangekomen bij Graskop gingen we eerst kijken bij de viewpoint waaronder Gods Window. De foto’s zijn mooier dan hoe het er eigenlijk uitzag maar goed, het was toch mooi om te zien. Daarna gingen we naar onze backpackers om een verfrissende duik te nemen in het zwembad daar die er was volgens de Lonely Planet was. Maar helaas was die er niet. Dus vroegen we naar een plek waar we konden zwemmen. We werden doorverwezen naar Lisbon Falls. Dit waren allemaal poelen die met elkaar in verbinding stonden door middel van een rivier met uiteindelijk een waterval. Na heerlijk te zijn afgekoeld gingen we terug naar onze backpackers er een braai te houden. In ieder geval Paul en Ivo deden een poging. Laten we het erop houden dat houtskool als bijsmaak niet mijn favoriet is, maar goed ieder heet zo zijn eigen favoriet. Hierna relaxten we nog wat en gingen we naar bed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
